Wat cliënten denken, vinden en voelen bepaalt voor Philadelphia hoe wij handelen. Die cliëntervaring is ‘ons haakje’ voor het Kwaliteitsrapport over 2017 geweest. We zijn daarvoor bijna letterlijk in het hoofd van één van onze cliënten gekropen, Dave.

Onze 360⁰ tour laat u door de ogen van Dave beleven waar we voor staan en waar we mee bezig zijn op het gebied van kwaliteit. Dit doen we aan de hand van de verschillende bouwstenen (‘Dit vind ik ervan!’, teamreflectie, intercollegiale visitatie, externe visitatie, de basis). We bezoeken een willekeurige locatie, in elke ruimte lichten we één van die bouwstenen toe. Dit doen we met video’s, die een inkijkje geven hoe Dave dat specifieke onderdeel ervaart. Los daarvan staat op een aantal pagina’s nog extra informatie, in extra video’s of achter icoontjes die dat aangeven. En uiteraard bevat dit rapport ook alle ‘gewone’ info die u van een kwaliteitsrapport verwacht. Die vindt u in het linkermenu.

Onderaan de pagina’s kunt u van ruimte naar ruimte gaan. Dit kan ook door op de pulserende paarse stippen in de foto’s te klikken. U gaat rond in de ruimte door de linkermuisknop in te drukken en over de foto te bewegen.

Voor de goede orde: de scenes zijn gebaseerd op realistische situaties bij Philadelphia, maar ze zijn nagespeeld door acteurs. We willen een algemeen beeld geven, met behoud van de privacy van onze cliënten en medewerkers.

Veel plezier bij uw bezoek!

Speel video

Dit vind ik ervan!

Philadelphia wil dat mensen met een verstandelijke beperking gelukkig zijn en het beste uit zichzelf halen. Dat is onze missie. De volgende stap is om vast te stellen hoe goed je daarin slaagt. Hiervoor gebruiken we de aanpak ‘Dit vind ik ervan!’.

Een aanpak op een manier die bij de cliënt past. Geen verplicht afvinklijstje, maar een dialoog tussen cliënt en medewerker aan de hand van tien herkenbare thema’s: ‘Gevoel’, ‘Lijf’, ‘Familie’, ‘Vrienden & kennissen’, ‘Meedoen’, ‘Hulp’, ‘Huis’, ‘Doen’, ‘Kiezen’ en ‘Veilig voelen’.

‘Dit vind ik ervan!’ - verwanten

Het thema dat voor verwanten net zoals voorgaand jaar prioriteit heeft (in termen van gewenste verandering en belang) is het thema ‘Lijf’; nog meer dan bij de cliënten. Dit geldt op clusterniveau bij de clusters Zorg & Wonen en bij het cluster Intensieve Zorg.

‘Dit vind ik ervan!’ - cliënten

Voor cliënten in het cluster Zorg & Wonen hebben de thema’s ‘Gevoel’ en ‘Lijf’ prioriteit als het gaat om veranderingen in of van hun bestaande situatie. Voor cliënten in het cluster Intensieve Zorg heeft met name het thema ‘Doen’ (dagbesteding, school, wat je in je vrije tijd doet, ontwikkelen/leren) prioriteit.

Kwaliteit: een stevige basis

Op het gebied van de kwaliteit van de zorg- en dienstverlening aan cliënten zorgen we ervoor dat het ‘het huis op orde’ is. De bouwstenen van ons kwaliteitshuis bestaan uit de tien onderdelen: Plan-Do-Study-Act-cyclus (PDSA-cyclus), Veiligheid vergroten, ECD, Interne audits, het cliëntervaringsonderzoek ‘Dit vind ik ervan!’, Leerhuis, Externe toetsing, Service, Teamreflectie en Intercollegiale visitatie.

De PDSA-cyclus

De ondersteuningsvraag van onze cliënten staat centraal. We werken daaraan via een Plan-Do-Study-Act-cyclus (PDSA-cyclus), ondersteund door ons ECD en het cliëntervaringsonderzoek ‘Dit vind ik ervan!’ (drie onderdelen van de basis onder ons kwaliteitsbeleid). De dialoog is steeds het uitgangspunt.

Teamreflectie

Teamleden zijn met elkaar in gesprek gegaan over één of meerdere van de thema’s ‘Zorg- en dienstverleningsproces’, ‘Veilige zorg’, ‘Het beste uit jezelf – cliënt’ en/of ‘Het beste uit jezelf – medewerker’. Bij de teamreflectie gaat het erom dat teams naar zichzelf kijken en leren van elkaars verhalen. Er wordt daarbij gekeken naar wat er goed gaat en wat beter kan. In 2017 zijn er 523 van deze teamverhalen ontvangen (een respons van 95%).

Door de ogen van externe professionals

Bij de intercollegiale visitatie nemen medewerkers van een aantal zorgorganisaties een kijkje in de keuken bij een andere organisatie (de gevisiteerde organisatie). Hiermee wordt de onafhankelijkheid gewaarborgd en leren zowel de bezoekende als de bezochte medewerkers van elkaar.

Eén van de uitgangspunten van het landelijke Kwaliteitskader Gehandicaptenzorg is dat er minimaal eens per twee jaar een externe visitatie plaatsvindt op het kwaliteitsrapport. In 2017 heeft een onafhankelijke visitatiecommissie het kwaliteitsrapport 2016 getoetst. De visitatie is positief afgesloten.

Dit vind ik ervan!

‘Dit vind ik ervan!’ verloopt op een manier die bij de cliënt past. Het is geen verplicht afvinklijstje, maar een dialoog tussen cliënt en medewerker. Je gaat samen in gesprek over wat een cliënt bezig houdt. Dat kan op afspraak, maar vaak leveren tussendoor momentjes net zo veel of soms nog meer op. Bijvoorbeeld op het moment dat Dave aan het schilderen is…

Bekijk de video

‘Dit vind ik ervan!’ - verwanten

Philadelphia gaat niet alleen de dialoog aan met cliënten zelf, maar ook met hun verwanten (behalve wanneer cliënten dit nadrukkelijk niet willen). Dit vanwege de grote aanvullende waarde die wij hieraan hechten. Zo leer je over en weer wat iedereen belangrijk vindt en wat je van elkaar kunt verwachten. De ouders van Dave ervaren dat ook…

Bekijk de video

‘Dit vind ik ervan!’ - cliënten

De ‘Dit vind ik ervan!’-dialoog verloopt op een manier die bij de cliënt past. Het is geen verplicht afvinklijstje, maar een dialoog tussen cliënt en medewerker aan de hand van tien herkenbare thema’s: ‘Gevoel’, ‘Lijf’, ‘Familie’, ‘Vrienden & kennissen’, ‘Meedoen’, ‘Hulp’, ‘Huis’, ‘Doen’, ‘Kiezen’ en ‘Veilig voelen’. Voor cliënten die dat fijn vinden, zijn er gesprekskaarten met afbeeldingen. Die kunnen helpen als je op zoek bent naar het échte verhaal van de cliënt.

Bekijk de video

Een stevige basis

Daar waar het gaat om de randvoorwaarden voor kwaliteit van de zorg- en dienstverlening aan cliënten, zorgt Philadelphia ervoor dat de basis goed is. We werken met een reeks aan bewezen methodieken, processen principes en hulpmiddelen. Dit vraagt om discipline van de medewerkers. En daarvoor moet je zo nu en dan op kantoor je werk doen. Dave vraagt zich af of dat niet een beetje minder kan. Maaike legt uit…

Bekijk de video

Het Ondersteuningsplan

Minimaal één keer per jaar evalueren we de ondersteuning en maken we nieuwe afspraken. Dat doen we samen met de cliënt en met mensen die voor hem belangrijk zijn. Hier zien we hoe Dave terugblikt, zijn plannen deelt en nieuwe afspraken maakt. Dave heeft daarbij gebruik gemaakt van een speciaal ontwikkelde ‘praatplaat’.

Bekijk de video

Teamreflectie

Bij teamreflectie gaat het erom dat teams naar zichzelf kijken en leren van elkaars verhalen. Verhalen die begeleiders in een team aan elkaar vertellen over wat goed gaat, wat beter kan en waar met elkaar aan gewerkt gaat worden. Teams brengen hun ‘Tips en Tops’ in kaart en kijken samen hoe ze hun doelen gaan realiseren. En natuurlijk staan ze stil bij dat waar ze trots op zijn!

Bekijk de video

Door de ogen van externe professionals

Wij nodigen onafhankelijke externe professionals uit voor een ‘intercollegiale visitatie’. En we gaan zelf op bezoek bij collega aanbieders. Een blik van buiten zorgt voor verfrissende inzichten over het reilen en zeilen van een locatie. Op deze wijze leren we veel van elkaar en verbeteren we onze zorg- en dienstverlening nog verder. En we betrekken de cliënten daar ook bij, merkt Dave.

Bekijk de video

Familie

Bij ‘familie’ gaat het gesprek bijvoorbeeld over het gezin, contacten met familie, betekenis van familie.



Meedoen

Een dialoog bijvoorbeeld over contact maken in de buurt, iets voor anderen doen, op pad gaan, participatie.



Gevoel

Een dialoog bijvoorbeeld over hoe het met je gaat, de tevredenheid met je leven, je gekend voelen, omgaan met emoties.



Vrienden

Waar kan de dialoog bijvoorbeeld over gaan? Vriendschappen, contacten met anderen, liefde en relatie, knuffelen en seks.



Kiezen

Waar kan de dialoog bijvoorbeeld over gaan? Keuzes maken, invloed hebben.



Veilig voelen

Hier gaat de dialoog bijvoorbeeld over zaken als veilig voelen in huis, veilig voelen in de buurt, brandveiligheid.



Doen

We hebben het hier bijvoorbeeld over zaken als werk en dagbesteding, school, wat je in je vrije tijd doet, ontwikkelen/leren.



Huis

Hier gaat het gesprek bijvoorbeeld over zaken als huis, huishouden, bezittingen, geld.



Lijf

Een dialoog over bijvoorbeeld gezondheid, uiterlijk, eten en drinken, bewegen, activiteiten in het dagelijks leven, verzorging.



Hulp

Hier gaat de dialoog bijvoorbeeld over betrouwbaarheid, luisteren, afspraak is afspraak, tijd, omgang, behandeling, vakmanschap.



Zorg- en dienstverleningsproces

Een teamreflectie over de wijze waarop er wordt omgegaan met het vraagstuk van ouder wordende cliënten.

Op de locatie (15 cliënten WLZ VG 3, 4, 5, 6: sommige wonen hier al meer dan 30 jaar. Team van 10 medewerkers waarvan sommige ook al zo lang in de zorgverlening werkzaam zijn.) worden we als team bij regelmaat geconfronteerd met het overlijden van een cliënt zoals waarschijnlijk op veel locaties.

Dat maakt indruk, het brengt verdriet met zich mee, zowel bij de cliënten als de begeleiding. Het schudt de locatie als het ware even goed door elkaar.

Maar daar kunnen wij mee omgaan (denken we). We zijn een hecht team, kunnen elkaar daarin opvangen, praten erover onderling en in teamvergaderingen, en zo kunnen we ook de mede cliënten ondersteunen in hun verlies….

Het laatste jaar was opeens wel heel heftig.

Eén cliënt kreeg 2 x in korte tijd een hersenbloeding en moest opgenomen in een verpleeghuis. We konden de zorg die hij nodig had niet meer bieden.

Een andere cliënt werd ongeneeslijk ziek en dat was (zeker op het laatst) echt een lijdensweg. De laatste week heeft deze cliënt doorgebracht in een hospice. We konden de zorg die zij nodig had niet bieden.

Een derde cliënt werd onwel wakker, en op het moment dat hij zich wat beter ging voelen, sterft hij heel plotseling onder de handen van de aanwezige begeleiding. We hebben het zien aankomen en toch ook weer niet.

Daar konden wij mee omgaan (dachten we). Maar we waren helemaal niet zo bekwaam als we dachten.

De veranderende zorgvraag bij de eerste cliënt, het proces van lijden en sterven bij de tweede cliënt, en het plotselinge overlijden van de derde cliënt, bracht ons in verlegenheid. En we stelden onszelf de vraag wat we meer zouden kunnen en willen doen. Wat is ons beleid ten opzichte van de ouder wordende cliënt?
Moeten/willen we wel overplaatsen als een cliënt onze draagkracht (lichamelijke en/of geestelijk) te boven gaat?

We zijn gaan kijken naar welke aanpassingen nodig zijn in huis, om cliënten langer zelf te kunnen blijven verzorgen. We zijn gaan kijken naar opleiding / cursussen die wij zouden moeten volgen om cliënten langer zelf te kunnen blijven verzorgen. En we hebben onszelf onder de loep genomen. We hebben de palliatief consulent uitgenodigd. (Bekijk de video) En over onszelf nagedacht. Hoe staan we zelf tegenover lijden en tegenover sterven? Wat zijn onze wensen, wat is onze angst, hebben we vertrouwen, geloven we in een leven hierna, hebben we voor onszelf al dingen geregeld, waar wil je sterven, wie wil je wel of niet om je heen hebben, wat moet gedaan of gezegd tijdens je uitvaart, begraven of cremeren, waar begraven of waar uitgestrooid? Heel raar, heel confronterend, heel heftig. Een dag met een lach en een traan. Maar zo belangrijk om mee bezig te zijn, om over na te denken, en om elkaar hierin te leren kennen.

En nog belangrijker om jezelf hierin te leren kennen, want je moet weten hoe je hier zelf in staat om de lijdende cliënten, de stervende cliënten, en de achterblijvende cliënten goed te kunnen begeleiden.

Dit was slechts een begin. We zijn er echt nog niet. We willen er verder in groeien. Wordt vervolgd.



Het beste uit jezelf - medewerker

Een teamreflectie over hoe een team het beste uit elkaar weet te halen…

Aan de rand van K. ad IJ. staat een prachtige volière. Wel een beetje op een vreemde plek, want hij staat midden in een flat, maar goed, door de prachtige uitstraling heeft niemand daar een punt van gemaakt.

In de volière is het een gekwetter van jewelste. Het is de eerste dinsdag van de maand en de volière- bewoners hebben teamvergadering. Niemand is uitgevlogen vandaag, want ja, de vergadering is een belangrijk moment waarop veel informatie gedeeld of meegedeeld wordt. Kwinkstaartje was al vroeg binnengekomen. Ze is jong en enthousiast en straalt als ze de volière overziet. Wat zijn we toch een bonte verzameling, denkt ze, terwijl de koffie vast aanzet. Een fel tikkende specht, een havik met alles doordringende haviksogen, een Huismus, en nog veel meer variëteiten.

Tjilp tjilp, daar komt Roodborstje binnen. Ze oogt jong, vriendelijk en bescheiden. Kwek tok, daar komt een stevige vogel binnen. Die behoort tot de ekster-achtigen, zo te zien. En om klokslag 9 uur is de volière vol gelopen c.q. vol gevlogen. Nou, ik wil even zeggen: Dit vind ik er van!, roept Merel luid en duidelijk. ‘Dit vind ik ervan!’? “Heb je dit wel met ouders besproken, vraagt voorzitter Kanarie. “Nee hoor, antwoordt Merel, ik zet de cliënt in zijn kracht en ik heb bedacht dat hij aan een pilotenopleiding kan beginnen. “Roodborstje trilt op haar stokje. Ze moet er niet aan denken dat ze vandaag de voorzitter zou zijn. Ze is het helemaal niet met Merel eens maar durft dat niet te zeggen.” Gaat het goed met je, Roodborstje “, vraagt Huismus empathisch. Trillend komt het hoge woord eruit.

“Nee, ik durf niet zo goed mijn mening te zeggen want ze zullen wel denken: Jij bent nog zo’n jonkie…..”
Even wordt het stil maar om Roodborstje echt uit te laten praten, is geen tijd. De agenda is boordevol en het gaat tenslotte om de cliënt. Kwinkstaartje, sociaal als ze is, denkt: eigenlijk moeten we even de tijd nemen om goed naar Roodborstje te luisteren maar hup….daar neemt CB-Arend het woord. “Ik heb ‘Dit vind ik ervan!’ besproken met D. en hieruit bleek dat zij graag een pakje halfvolle wijn meeneemt naar de dagbesteding”. Pfff, niemand reageert. Waar hebben we het over: een pakje halfvolle wijn. Iedere vogelkenner weet dat dat helemaal niet gezond is voor kanaries en zulke kleinigheidjes horen helemaal niet op de agenda. Merel pakt haar kans om het woord te nemen. “Moet je eens kijken: Ik heb ‘Dit vind ik ervan!’ besproken met M. en K. en ze zouden graag dagbesteding binnenshuis willen. Nou, die ene wc wordt toch nooit gebruikt, die kunnen we dan uitbreken en dan verlagen we het plafond en daar hangen we dan een tillift aan en dan gooien we meteen die deur open en dat werkt drempelverlagend voor andere cliënten.“

Dit is het moment waarop pimpelmeesje helemaal stil valt. Wat is die Merel toch taalvaardig, denkt ze. Wat ben ik eigenlijk simpel. Ik heb nooit van die goeie ideeën. Waarom werk ik hier eigenlijk? Volgens mij heb ik nog veel te weinig ervaring opgedaan om een goede begeleider te zijn. Ik word helemaal ondergefloten door die merels en arenden. Ik voel me eigenlijk … ja hoe voel ik me eigenlijk? Terwijl de andere vogels druk kwetterend verder vergaderen is Pimpelmeesje afgehaakt. Ze kijkt somber voor zich uit en neemt zelfs geen water uit haar drinkbakje. Zou ik niet beter tot mijn recht komen als ik voortaan de volière alleen maar schoon ga houden?

Stop. Resoluut tikt Sperwer met zijn grote snavel op zijn stok. En nu even allemaal stil. Dit kan echt niet. Zagen jullie niet wat er gebeurde? Verschrikt kijken CB-Arend en Merel elkaar aan en Kwinkstaartje slaat haar vleugel om het kopje van Roodborstje. Wat goed van Sperwer, denkt ze. Met je snavel tikken is beter dan na afloop appjes sturen naar de andere kanaries. Dat past ook beter bij de kernwaarden van Philanest. Transparantie en open communiceren, dat was het toch?
De bakjes kanariezaad blijven even onaangeroerd staan. Niemand durft meer een vin te verroeren. “We schakelen het LSZ in”, roept Sperwer luid en duidelijk. Weer voelt Roodborstje zich een jonkie. Wat is dat nou weer, het LSZ denkt ze. Maar ze durft het niet te vragen. Het zal vast een domme vraag zijn, denkt ze.
Klop klop, daar komt de volière beheerder binnen. “Zo, ik dacht: jullie redden het vast wel alleen, maar ik was net in de buurt om me even te beraden op de teamvisie. “Teamvisie, denkt CB-Arend verschrikt. Teamvisie, vraagt Zwaluwtje zenuwachtig? Verwacht je van mij dat ik Dat vind ik er van zeg, ik bedoel dat ik daar wat van vind? Het gaat toch om de cliënten?”

“Nee, zegt de volière-beheerder resoluut. Als jullie niet naar elkaar luisteren en elkaar over-kwetteren en geen duidelijke visie hebben, dan kan het zijn dat iemand zich ondergefloten voelt. En ik zou wel eens willen weten vanuit welke gedachte jullie eigenlijk vergaderen en werken. Oei. Toen viel het stil. Niets geen gekwetter meer. “Ze heeft eigenlijk toch wel gelijk”, zegt Merel bedaard. Voordat we een zelforganiserende vogelkooi willen worden, moeten we eerst weten wáár we staan en waarvoor we stáán. Het lijkt hier allemaal wel gezellig, maar kijk die musjes eens. Helemaal ondergekliederd door die grote vogels. En wie de jeugd heeft, heeft eigenlijk de toekomst. We moeten juist zuinig zijn op onze jonkies in de volière.

Iedereen tjilpt en fluit instemmend. Zo als we nu af en toe met elkaar omgaan, kan echt niet. Zo komen we niet door de auditie heen, al denken we nog dat we zo mooi kunnen zingen.

Inmiddels heeft de klok kwart voor twaalf geslagen. Twintig van de 80 agendapunten zijn dan nog wel niet behandeld, maar Lijster zegt: “Ik heb me nog eens beraden op de gang van zaken in onze volière. We hebben nu gezien dat we nog veel te verbeteren hebben in onze communicatie en werkwijze. Ik stel voor dat we de overige 60 punten doorschuiven naar volgende keer en het resterende kwartier gebruiken om 3 tips en 3 tops te benoemen.

Zo, dat was duidelijke taal. Eigenlijk is dat best een kwaliteit van haar, denkt CB-Arend. En nog voordat zij verder kan reflecteren op het team, roepen Lijster, Roodborstje en Kwinkstaartje en alle andere volière bewoners:


Tops? Genoeg, maar deze 3 in ieder geval:

  1. 1. De cliënt staat in ieder geval centraal, want we nemen met hen “Dit vind ik er van” door.

  2. 2. We hebben genoeg diversiteiten in het team om zelf-organiserend te worden.

  3. 3. We vliegen tegenwoordig volgens “De Bedoeling”.


En tips:

  1. 1. Geef jonge vogels de ruimte binnen de kooi, dan vliegen ze niet naar een andere volière.

  2. 2. Laat andere vogels eerst uitzingen voor dat je zelf aan het fluiten gaat.

  3. 3. Verwacht niet dat de ander zich aan jou conformeert, maar laat ieder vogeltje zingen zoals het gebekt is.

 

Zo gezegd, zo gedaan… en ze tjilpten nog lang en gelukkig!

Het beste uit jezelf - cliënt

In deze teamreflectie, in dichtvorm, het verhaal hoe dit team aan de slag is om de cliënten in hun kracht te zetten.

Wij zijn het team en cliënten van de Gorcumse P. en vallen onder wonen,
Dat wij met 14 cliënten en 9 begeleiders niet stilzitten gaan we hierbij tonen,
En zoals ook vorig jaar doen we de teamreflectie in de vorm van een gedicht,
Dus met een knipoog maar zeker ook op de inhoud gericht.

Teamreflectie in het kader van ‘kwaliteit zijn wij’ wordt continue door ons uitgevoerd,
Inmiddels draaien wij het om naar ‘wij zijn kwaliteit’ en dat klinkt toch ook niet beroerd,
Want terugkijkend naar onze reflectie van 2016 is er veel gedaan,
Echt waar, de meeste onderwerpen zijn als een huis gaan staan.

Zo is het regelarm werken bij zowel cliënten als begeleiders in de genen gaan zitten,
Begeleiders handen op de rug en van zorgen voor naar zorgen dat zonder in slaap te pitten,
Voor cliënten was het wennen van ‘all-inclusive’ naar ‘zelfbediening’ te gaan,
Je kunt zelf veel meer dan je denkt dus handen uit de mouwen en niet stilstaan.

Binnen het team zijn wij ook steeds meer elkaars kwaliteiten gaan ontdekken,
En daarbij ontdekten we bij elkaar echt onverwachte talenten tijdens goede gesprekken,
De één met visie op de toekomst, de ander maakt de klusjes af tot nieuwe inzichten bij cliënten,
Een dichter in ons midden, een organisator met creatieve ideeën tot een bewaker van de centen.

Zo experimenteerden we met een passende vorm van beraad op onze locatie,
Want de cliënt bij het teamoverleg uitnodigen leidde tot frustratie en weinig inspiratie,
Dus nu wordt er met de cliënt gesproken in een heel klein comité,
Hetgeen wordt besproken in groter verband en uiteindelijk is nu iedereen tevree.

Eigenlijk is dat misschien wel de kern van onze reflectie en kwaliteit,
Durf te experimenteren, te evalueren, bij te stellen en te discussiëren zonder spijt,
Nieuwe wegen zijn soms onverhard en zonder wegbewijzering,
Maar al lerend ontdekken blijkt in toenemende mate ‘ons ding’.

Die houding van ruimte geven en durven experimenteren geven we ook door aan onze cliënten,
En dat wordt door hen gewaardeerd en leidt tot de ontdekking van voorheen onbekende talenten,
Als voorbeeld een cliënt die steeds meer kan met onze laptop en inmiddels geheel zelfstandig,
De weeklijst maakt van ‘wie werkt er en wat eten we’ en doet dat ontzettend handig.

Ook zijn er voorbeelden van medicatie in eigen beheer en dat gaat echt heel goed,
Of de wekelijkse onderlinge verdeling van huishoudelijke taken wie wat doet,
Ook het maken van de menu lijsten en rekening houden met gezond eten,
Ze blijken het te kunnen en er wordt echt nooit iets vergeten.

Muziek als thema is ook zo’n nieuw onderdeel dat is opgepakt en klinkt zó,
Er kwamen pick-ups met platen, een radio, een karaoke set, muziekavonden en stille disco,
Verbazend wat cliënten allemaal uit volle borst mee kunnen zingen,
Het is op de P. duidelijk lekker gaan swingen.

Eigenlijk is het daarom niet meer dan logisch dat we als team de pilot wilden naar zelforganisatie,
We zitten er midden in en zijn begonnen met elkaars kwaliteiten en communicatie,
Met hulp van een externe adviseur opent zelforganisatie uiteindelijk de deuren,
naar en voor een team met durf en initiatieven vanuit talent en kwaliteit, het gaat gebeuren.

Vanuit zelforganisatie gaan we ook wat onnodige ballast uit het verleden lozen,
Want doen we de goede dingen goed en wat kan er anders of weg zonder blozen,
De focus op de toekomst is een loffelijk streven,
Maar focus zonder doel, daar kunnen we niet mee leven.

Een belangrijke focus is het groene licht voor een prachtige nieuwbouw;
Een stip op de horizon met veel te doen want 2019 is al gauw,
Gaan we de huidige P. leeg opleveren of doorstarten als leerhuis?
Grote uitdagingen met uiteindelijk voor personeel en cliënten een veilig thuis.

Vele vragen te beantwoorden en spannend is verhuizen voor een ieder is de les,
Openheid en goede communicatie zijn voorwaarden voor een soepel lopend proces,
Mooi dat de P. nu ook een eigen cliëntenraad met drie leden heeft,
Zij volgen het proces en weten precies wat er onder de cliënten leeft.

Zij stellen de vragen die niet gaan over procedures, bouwprocessen en regels,
Nee, voor hen is van belang de kleur van de badkamer tegels,
En past mijn inboedel in mijn nieuwe kamer of moet er wat weg,
Menselijke zorgen die vereisen aandacht, een luisterend oor en goede uitleg.

En de afsluiting van deze reflectie 2017 zou niet compleet en volledig zijn zonder te noemen,
Onze manager die er op afstand is en ons vertrouwen en ruimte geeft, dat valt te roemen,
Zij is een onderdeel van de spiegel die zo belangrijk is bij intervisie en reflectie,
Werkend aan een gezamenlijk doel van totale perfectie!

Veilige zorg

Een teamreflectie over hoe er met de inzet van verantwoorde nachtzorg voor een zo veilig mogelijke situatie voor de cliënt wordt gezorgd.


Situatieschets:
L. in H. is een locatie met twee woongroepen, verbonden aan elkaar met een glazen gang. De nachtzorg wordt grotendeels verzorgd in woning 1, door middel van een slaapdienst. in woning 2 wonen mensen met een ernstige tot matige verstandelijk beperking. De persoon waar het in het verhaal om draait heeft dementie waardoor zijn dag/nachtritme verstoord is. De slaapdienst luistert de cliënten uit door middel van een intercom, deze geeft een signaal af op de telefoon bij geluid op een kamer. De persoon in kwestie heeft een deurmelder.

De uitdaging:
De cliënt is vaak ‘s nachts al wakker, en gaat dan in de woonkamer zitten. De slaapdienst krijgt hier een melding van d.m.v. de intercom/deurmelder. De vraag van de slaapdienst was: wat is het nut om gewekt te worden als de cliënt niet meer gaat slapen? Als je de cliënt terug naar bed brengt, komt hij binnen een half uur weer uit bed. De discussie tussen beide teams over wat te doen, is ontstaan.

Risico’s:
Hij kan alleen in de woonkamer zijn. Risico’s zijn: hij is nat van incontinentie, hij valt en kan niet overeind komen.




Middelen die al ingezet zijn:

  1. Beddit; een slaapmonitor die inzicht geeft in je slaappatroon.

  2. Slimme nachtzorg (om slaapprobleem in kaart te brengen);

  3. Overleg met allerlei disciplines.

 

Ter overweging:

  1. Slaapmedicatie;

  2. Deur ‘s nachts op slot;

  3. Wakende wacht.


De uitkomst:
In gesprek met belangenbehartiger is het volgende besluit genomen: de deurmelder hoeft niet meer aan, de cliënt mag zijn bed uit als hij wil, daarbij is het risico op vallen aanvaard. De kans bestaat dat de cliënt - ondanks dat de nachtbegeleiding bij hem kijkt - zich alsnog gaat verplaatsen en dan kan vallen. De intercom blijft wel aanstaan en wordt op een meer gevoelige stand gezet.

Middelen & Maatregelen

In 2017 zijn in totaal 2.045 cliënten in hun keuzevrijheid beperkt. Bij 1.060 cliënten is hierbij sprake van gedragsregulerende medicatie. De toename van 6% ten opzichte van 2016 kan onder andere worden verklaard door een versterkte bewustwording en registratie in het kader van het traject ‘Afbouw psychofarmaca’.

Tabel: Toepassing Middelen & Maatregelen

Het vergroten van vrijheid van cliënten is binnen Philadelphia vanzelfsprekend. Het project ‘In voor beter, leven in vrijheid’ (Vilans) zorgde voor een verruiming van vrijheidsbeperking naar vrijheidsbeleving. Het Philadelphia-cultuurtraject ‘De Bedoeling’ bleek een goede basis om deze omslag te maken. Medewerkers worden in dit kader uitgedaagd om zelf verantwoordelijkheid te nemen, bewuster te worden van het eigen handelen, de ‘waarom-vraag’ te stellen en regels bewust toe te passen (en waar mogelijk af te schaffen). Hier blijven we in investeren. Bijvoorbeeld met de ontwikkelde e-learning en toolbox, themadagen, managementinformatie, scholing, casusbesprekingen en gevraagde en ongevraagde adviezen van de BOPZ-commissies.

Vallen

In 2017 zijn er 1.984 valincidenten in het Meldloket gemeld. Dit is een vergelijkbaar aantal incidenten als in 2016, terwijl de cliëntenpopulatie per jaar ouder wordt (en valgevoeliger) en het aantal cliënten in absolute zin toeneemt. De meeste valincidenten (49%) doen zich voor in het cluster Zorg &Wonen (988 valincidenten). In het cluster Intensieve Zorg is het aantal 940, waarbij zich de meeste incidenten voordoen bij de doelgroep EMB (507 valincidenten EMB; 433 valincidenten SVLVG). In de meeste regio’s van het cluster Zorg & Wonen, binnen het cluster Intensieve Zorg en binnen Werk & Begeleiding is sprake van een afname van valincidenten.

Met behulp van de handreiking ‘Valpreventie’, het scholingsaanbod in het Leerhuis en de inzet van fysiotherapeuten (zowel preventief als ook vraaggericht) werken we aan preventie en behandeling.

Seksueel misbruik, kindermishandeling en huiselijk geweld

In 2017 zijn er 273 meldingen van seksueel misbruik gedaan. In vergelijking met het afgelopen jaar is dit een afname van 5%. Dit zou kunnen samenhangen met de hernieuwde aandacht voor de methode Leerbaar en Weerbaar. 60% (aantal 164) van de meldingen komt vanuit het cluster Zorg & Wonen. In het cluster Intensieve Zorg is het totaal aantal meldingen 86 en in het cluster Werk & Begeleiding zijn dat er 19. 88% van de incidenten binnen het cluster Intensieve Zorg doet zich voor bij de doelgroep SVLVG (aantal 76).

Medicatie

In 2017 zijn er 6.370 medicatie-incidenten in het Meldloket gemeld. In vergelijking met 2016 is er een stijging van medicatie-incidenten (11%). Deze toename kan verklaard worden door een versterkt bewustzijn (traject ‘afbouw van psychofarmaca’) en daarmee samengaand een betere registratie.

Agressie

Agressie is een breed te definiëren en subjectief begrip; de ene medewerker ervaart agressief gedrag eerder als een incident dan een ander. Dit maakt dat de inhoud, de duiding en de opvolging van agressief gedrag door de teams belangrijker is dan het aantal meldingen. In 2017 zijn 10.738 agressie-incidenten in het Meldloket gemeld. In vergelijking met 2016 is er een stijging van agressie-incidenten (11%).

Verslikken

In 2017 zijn 101 slikincidenten in het Meldloket gemeld. In vergelijking met 2016 is er sprake van een toename van 22%. Dit kan verklaard worden door een betere registratie van de slikincidenten en de vergrijzing van de cliëntenpopulatie. Het aantal slikincidenten verdeelt zich ook in 2017 nagenoeg evenredig over het cluster Intensieve Zorg en het cluster Zorg & Wonen (Z&W 46 incidenten; IZ 51 incidenten). Binnen het cluster Intensieve Zorg komt het overgrote deel van de slikincidenten voor bij EMB-cliënten (42 incidenten).

Andersoortige incidenten

Onder de verzamelnaam ‘andersoortig incident’ vallen zeer uiteenlopende incidenten. Enkele voorbeelden zijn bad-/douche-incidenten, vermissing/weglopen en Prik-bijt-spatincidenten. In 2017 zijn 2.709 andersoortige incidenten in het Meldloket gemeld. Ten opzichte van 2016 een toename van 2%. De meeste meldingen vallen in de categorie ‘anders’ (1.331 meldingen), gevolgd door ‘onveilige situaties’ (462 meldingen) en ‘vermissing en weglopen’ (314 meldingen). In de laatste twee categorieën zijn er in vergelijking met 2016 minder meldingen: ‘vermissing en weglopen’ -11%; ‘onveilige situaties’ -11%. Ook in de meeste andere subcategorieën is er een afname van meldingen. Uitzondering hierop zijn ‘verstikking’ (+22%) en ‘zorg onder de maat’ (+44%).

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
x close